Choroba tę wywoływana jest przez wirus nosówki. Jest on wrażliwy na działanie czynników środowiska zewnętrznego, w temperaturze pokojowej ginie w przeciągu 2 godzin. Podstawowym siedliskiem zarazka jest pies. Wydala go od 8 tygodnia po zakażeniu, przez kilka tygodni. Najwięcej wirusa jest w wydzielinie z nosa, workach spojówkowych, w ślinie oraz moczu. Do zakażenia nosówką może dojść poprzez kontakt bezpośredni, drogą kropelkową lub pokarmową. Na chorobę tę zapadają najczęściej szczenięta w wieku 3-6 miesięcy, rzadziej psy roczne, dwuletnie, sporadycznie - starsze.
Przebieg nosówki zależy od szczepu zarazka, wieku zwierzęcia oraz stanu jego odporności. Choroba może mieć postać bezobjawową, bądź różne formy pośrednie, aż do ciężkiej choroby z dużą śmiertelnością.
Rozróżniamy dwa rodzaje nosówki:
- nieżytową - zaczyna się od wzrostu temperatury ciała psa, pogorszenia apetytu i samopoczucia, nieznacznym zapaleniem spojówek lub biegunką. Następnie temperatura spada, by po 2-7 dniach ponownie wzrosnąć. Pies traci dobre samopoczucie i jest smutny. Następuje wypływ z worków spojówkowych i z nosa, zwierzę nie je i wykazuje objawy zapalenia gardła bądź migdałków. Nosówka nieżytowa może mieć różne, niekiedy nakładające się na siebie postacie:oddechową, jelitową, oczną, skórną.
- nerwową - występuje samodzielnie bądź po ustąpieniu objawów nosówki nieżytowej. U psa pojawiają się zaburzenia neurologiczne polegające na różnego rodzaju niedowładach i porażeniach, które doprowadzają do nietrzymania moczu i kału. Następstwem tej nosówki może być padaczka. Śmiertelność w wyniku tej choroby jest stosunkowo wysoka, szczególnie gdy przybiera ona postać neurologiczną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz