piątek, 21 czerwca 2013

Koci katar

Koci katar jest chorobą zakaźną, w której skład wchodzi: zapalenie jamy nosowej, górnych dróg oddechowych, jamy ustnej i spojówek. Jest to choroba uleczalna, aczkolwiek powodować śmierć u młodych kociąt.

Koci katar wywoływany jest przez wirusy: herpeswirus typu 1 (FHV-1) oraz caliciwirus (FCV), a także różnego rodzaju bakterie i zarazki. Herpeswirus jest mało odporny na czynniki środowiska zewnętrznego. Niszczy go wysoka temperatura oraz wszystkie powszechnie używane środki dezynfekcyjne.Znacznie odporniejszy jest caliciwirus. W środowisku zewnętrznym może przetrwać do 10 dni.

Nosicielami zarazków kociego kataru są koty. Mogą one zarażać nawet do 3 miesięcy od ustąpienia objawów choroby. Mogą też być bezobjawowymi nosicielami przez całe życie. Zarazki znajdują się w wydzielinach z nosa, gardła i worków spojówkowych, a także w kale i moczu.

Do zarażenia katarem może dojść poprzez kontakt z chorym kotem lub jego wydzielinami. Do zarażenia się FHV-1 może dojść także przy przedostaniu się wirusów z chorej matki na kocięta podczas ciąży, bądź drogą płciową podczas krycia. Wirusy mogą także zostać przyniesione na ubraniu czy butach. Na koci katar najczęściej chorują koty mieszkające w schroniskach, hodowlach, piwnicach.


Przebieg i czas trwania choroby jest różny. Na początku choroby pojawia się kichanie oraz przezroczysty wypływ z nosa i oczu. Kolejno następuje zapalenie spojówek, gorączka, brak apetytu. Zwierzę jest osowiałe i bardzo dużo śpi. Wydzielina z oczu zamienia się w ropę. Czasem zwierzę może się obficie ślinić.

Podczas leczenia choroby przede wszystkim należy łagodzić jej objawy i pomagać organizmowi w walce z wirusem. W tym celu podaje się antybiotyki i witaminy. Ważnym elementem kuracji jest usuwanie wydzielin z okolic nosa i oczu. Przemywanie wacikiem namoczonym w ciepłej wodzie i otwieranie zaropiałych oczu ratuje wzrok, gdyż zaklejone przez dłuższy czas mogą wygnić. Kota należy umieścić w pomieszczeniu cichym i spokojnym, o dużej wilgotności np. łazience. Zmniejsza to odwodnienie i ułatwia oddychanie.

Niestety, kota nie można uchronić całkowicie przed kocim katarem. Można jednak zminimalizować to ryzyko, szczepiąc go na tą chorobę. Najlepiej jest szczepić kocięta w 8-12 tygodniu życia. Następną szczepionkę podaje się po upływie roku, kolejne co 3 lata. Jeśli koty żyją w większym stadzie, hodowli czy schronisku, szczepienia należy powtarzać częściej, co rok. Kot dzięki temu choruje rzadziej, a objawy choroby są znacznie łagodniejsze i łatwiejsze do pokonania.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz